Thuis
Hoe waar wanneer
Leegte hartzeer
Verlangen smachten hopen
Thuis
Kan ik dat kopen
Stenen een dak een haard
Of just niks van die aert
Dwalend verstild besef is nu
Thuis
Ben ik alleen in U
Thuis, thema van de huidige poëzieweek.
Thuis, één van de populairste programma’s op tv. Er is in ons allen die hang naar, dat verlangen naar thuis zijn.
We associëren thuis zijn met acceptatie, geborgenheid, warmte, en om het grote woord te noemen, geliefd zijn.
Toch lijkt het of we dat thuis gevoel blijven najagen. Soms bereiken we het tijdelijk. Maar dan blijkt dat thuisgevoel weer afhankelijk te zijn van anderen, die hetzelfde najagen. Soms lopen de belangen gelijk en geven we elkaar dat thuis gevoel. Soms lopen de belangen uit elkaar en lopen we van elkaar weg. En het thuisgevoel spat uit elkaar.
Is er een thuisgevoel dat niet afhankelijk is van een tijdelijk iemand?
Ja, Jezus zegt in Mattheus 11:28: Komt tot Mij allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal U rust geven.
Het thuisgevoel is niet afhankelijk van onze materiële status of onze populariteit of wat dan ook. Thuis kunnen wij niet echt maken. Terwijl deze tijd net gelooft in de maakbaarheid van mens en maatschappij, schijnt het allemaal door onze vingers te glippen. Steeds meer mensen voelen zich eenzaam, zonder vastheid, zonder thuis.
Daarom zegt Jezus: kom bij Mij. Thuis is géén plek. Thuis is een persoon. Het herstel van de verbinding waar we voor gemaakt zijn.
Jezus zegt, wanneer iemand Mij liefheeft, zal hij Mijn woord bewaren en de Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen woning bij hem maken.